عدد يناير1998- محفوظ وآل نويرة

نجيب‏ ‏محفوظ‏…..‏‏ ‏وآل‏ ‏نويرة

‏-  …………‏

‏-‏لا‏ ‏أنا‏ ‏سوف‏ ‏أتكلم‏ ‏عن‏ ‏فؤاد‏ ‏نويرة‏، ‏عبد‏ ‏الحليم‏ ‏كان‏ ‏صغيرا‏، ‏فؤاد‏ ‏الله‏ ‏يرحمه‏ ‏لو‏ ‏عش‏ ‏كان‏ ‏يكون‏ ‏له‏ ‏إسم‏ ‏وشأن‏، ‏ذى ‏صداقة‏ ‏عمر‏، ‏هو‏ ‏وإخوته

‏-  …………‏

هو‏ (‏فؤاد‏) ‏كان‏ ‏عنده‏ ‏استعداد‏ ‏للفن‏ ‏طول‏ ‏عمره‏، ‏وهو‏ ‏صغير‏ ‏كان‏ ‏يقول‏ ‏الزجل‏ ، ‏زجل‏ ‏حلو‏، ‏هذا‏ ‏بقى ‏معه‏ ‏بعد‏ ‏ما‏ ‏كبر

‏-  …………‏

هو‏ ‏كان‏ ‏الوصلة‏ ‏بينى ‏وبين‏ ‏صلاح‏ ‏أبو‏ ‏سيف‏ ، ‏لأ‏،  ‏نشاطه‏ ‏الفنى، ‏ومزاجه‏ ، ‏جعلوه‏ ‏يجرب‏ ‏حاجات‏ ‏كثيرة‏، ‏لدرجة‏ ‏إنى ‏أذكر‏ ‏أنه‏ ‏عمل‏ ‏ممثلا‏ ، ‏قام‏ ‏بدور‏ ‏فى ‏فيلم‏ ‏نيازى : ‘‏عنترة‏’، ‏ولما‏ ‏عملت‏ ‏مع‏ ‏صلاح‏ ‏أبو‏ ‏سيف‏ ‏كان‏ ‏فؤاد‏ ‏يشتغل‏ ‏معه

‏-  …………‏

هو‏ ‏تخرج‏ ‏من‏ ‏معهد‏ ‏التربية‏، ‏واشتغل‏ ‏شوية‏ ‏فى ‏العراق‏، ‏ولما‏ ‏جاء‏ ‏هنا‏، ‏أخذ‏ ‏دبلوم‏ ‏معهد‏ ‏الخدمة‏ ‏الاجتماعية‏، ‏واختاروه‏ ‏لبعثة‏ ‏فى ‏أمريكا‏، ‏وأخذ‏ ‏الدكتوراة‏ ، ‏ثم‏ ‏وهو‏ ‏يجهز‏ ‏الحقائب‏ ‏ليرجع‏ ‏حاملا‏ ‏الدكتوراة‏، ‏أحس‏ ‏بألم‏ ، ‏فذهب‏ ‏للدكتور‏ ، ‏قالوا‏ ‏المثانة‏ ، ‏عملية‏ ‏بسيطة‏، ‏فتحوا‏ ‏المثانة‏ ، ‏وجدوا‏ ‏سرطانا‏ ‏فى ‏آخر‏ ‏أطواره‏، ‏أرسلوا‏ ‏تقرير‏ ‏لأخوه‏ ‏أحمد‏ ‏أو‏ ‏مختار‏، ‏لا‏ ‏أذكر‏، ‏لا‏، ‏ليس‏ ‏عبد‏ ‏الحليم‏، ‏عبد‏ ‏الحليم‏  ‏كان‏ ‏صغيرا‏.‏

‏-  …………‏

ألله‏ ‏يرحمه‏ ، ‏مات‏ ‏صغيرا‏، ‏أظن‏ ‏أربعين‏ ‏سنة‏ ‏كان‏ ‏يمكن‏ ‏أن‏ ‏يعمل‏ ‏شيئا‏ ‏كبيرا‏، ‏كان‏ ‏يقدر‏.‏

‏-  …………‏

رجع‏ ‏راقد‏ ، ‏زرته‏ ‏وقال‏ ‏لى: ‏إنه‏ ‏لو‏ ‏كان‏ ‏عنده‏ ‏وقت‏، ‏لو‏ ‏ربنا‏ ‏مد‏ ‏فى ‏عمره‏، ‏كان‏ ‏ترجم‏ ‏لى ‏عبث‏ ‏الأقدار‏ ، ‏هى ‏الرواية‏ ‏التى ‏كانت‏ ‏نشرت‏ ‏لى ‏أيامها

‏-  …………‏

أنا‏ ‏أعرفه‏ ‏ونحن‏ ‏أطفال‏،، ‏أصل‏ ‏بيتهم‏  ‏كان‏ ‏فى ‏شارع‏ ‏الجنزورى – ‏يمكن‏ ‏عائلة‏ ‏رئيس‏ ‏الوزراء‏ ‏الآن‏- ‏كان‏ ‏فى ‏نفس‏ ‏الشارع‏ ‏بيت‏ ‏نويرة‏، ‏وبيت‏ ‏الشيخ‏ ‏على ‏محمود‏ ، ‏وده‏ ‏بعد‏ ‏ما‏ ‏انتقلت‏ ‏أنا‏ ‏من‏ ‏بيت‏ ‏القاضى ‏إلى ‏العباسية

‏-  …………‏

كنا‏ ‏نتسحب‏ ‏أنا‏ ‏وهو‏ ‏حين‏ ‏نلمح‏ ‏محمد‏ ‏عبد‏ ‏الوهاب‏ ‏وهو‏ ‏ذاهب‏ ‏إلى ‏الشيخ‏ ‏على ‏محمود‏ ‏يسمع‏ ‏لحن‏ ‏جديد‏، ‏ونجلس‏ ‏تحت‏ ‏البلكونة‏ ‏من‏ ‏غير‏ ‏ما‏ ‏يرانا‏ ‏أحد‏، ‏ونسمع‏ ‏صوت‏ ‏عبد‏ ‏الوهاب‏، ‏وكان‏ ‏حليم‏ ‏نويرة‏ ‏يقول‏ ‏عن‏ ‏ذلك‏ ‏إن‏ ‏أغلب‏ ‏ألحان‏ ‏عبد‏ ‏الوهاب‏ ‏كان‏ ‏يسمعها‏ ‏أولا‏ ‏للشيخ‏ ‏على ‏محمود‏، ‏عنده‏ ‏ذوق‏ ‏وأذن‏ ‏موسيقية‏  ‏ليس‏ ‏مثلهما‏، ‏كان‏ ‏أحسن‏ ‏منشد‏ ‏للموالد‏، ‏وصوته‏ : ‏يا‏ ‏خبر‏ !!!‏

‏-  …………‏

عبد‏ ‏الحليم‏ ‏كان‏ ‏صغيرا‏ ‏وكان‏ ‏متعسرا‏ ‏دراسيا‏، ‏لم‏ ‏يأخذ‏ ‏الابتدائية‏، ‏وظل‏ ‏إخوته‏ ‏محتارين‏ ‏حتى ‏وجدوا‏ ‏معهد‏ ‏الموسيقى ‏هذا‏ ، ‏وانتهزوا‏ ‏حب‏ ‏حليم‏ ‏للغناء‏ ‏والفن‏ ‏وأدخلوه‏ ‏المعهد‏ ‏وخد‏ ‏شهادة‏ ‏المعهد‏، ‏وبعدين‏ ‏عرف‏ ‏واحد‏ ‏طليانى ‏فى ‏الجيش‏ ، ‏جعل‏ ‏يعطيه‏ ‏دروسا‏ ‏فى ‏الهارمونى ‏وكنترلوا‏ ‏والحاجات‏ ‏ذى، ‏وابتدأ‏ ‏عبد‏ ‏الحليم‏ ‏يتمرد‏ ‏على ‏الموسيقى ‏التقليدية‏، ‏مع‏ ‏إنه‏ ‏لما‏ ‏نضج‏ ‏قدمها‏ ‏بتوزيع‏ ‏جديد‏ ، ‏وعمل‏ ‏موسيقى ‏تصويرية‏ ‏رائعة‏ ‏لأفلام‏ ‏كثيرة‏ ‏

‏-  …………‏

لا‏ ‏فؤاد‏ ‏لم‏ ‏يكن‏ ‏له‏ ‏كثيرا‏ ‏فى ‏الموسيقي‏. ‏كان‏ ‏يغنى ، ‏ويدخل‏ ‏قافية‏ ‏وحكاية

‏-  …………‏

ذى ‏عـشرة‏ ‏عمر‏، ‏أظن‏ ‏عرفت‏ ‏فؤاد‏ ‏يمكن‏ ‏سنة‏ 1920، ‏يعنى ‏كان‏ ‏عمرنا‏ ‏حوالى ‏تسع‏ ‏سنوات‏.‏