عدد ابريل 61-1998- نجيب محفوظ… بيرم

نجيب‏ ‏محفوظ‏….. ‏بيرم

‏- ……..‏

‏- ‏أنا‏ ‏عرفته‏ ‏عن‏ ‏طريق‏ ‏زكريا‏ ‏أحمد‏، ‏يبقى ‏فى ‏الأربعينات‏، ‏كنا‏ ‏قاعدين‏ ‏عند‏ ‏واحد‏ ‏فى ‏السكرية‏، ‏وزكريا‏ ‏قال‏ ‏حاجيبلكم‏ ‏بيرم‏، ‏أنا‏ ‏كنت‏ ‏مشتاق‏ ‏جدا‏ ‏أشوفه‏، ‏لأنى ‏سامع‏ ‏عنه‏ ‏وحافظ‏ ‏له‏ ‏حاجات‏ ‏وعارف‏ ‏سبب‏ ‏نفيه‏.‏

‏- ……..‏

‏- ‏أنا‏ ‏انتظرت‏ ‏ان‏ ‏القعدة‏ ‏حتكون‏ ‏فكاهية‏ ‏بشكل‏ ‏ما‏ ‏حصلش‏، ‏لكن‏ ‏هو‏ ‏كان‏ ‏قاعد‏ ‏بعيد‏ ‏عننا‏ ‏متر‏ ‏وصامت‏، ‏إلا‏ ‏إن‏ ‏سئل‏ ‏فيجاوب‏ ‏إجابة‏ ‏مختصرة‏، ‏يمكن‏ ‏لأننا‏ ‏غرب‏ ‏أو‏ ‏لأن‏ ‏دى ‏طبيعته‏، ‏لكن‏ ‏المهم‏ ‏إنه‏ ‏كان‏ ‏يومها‏ ‏صامت‏، ‏ولما‏ ‏فتح‏ ‏بقه‏ ‏كانت‏ ‏حاجات‏ ‏مرة‏.‏

‏- ……..‏

‏- ‏آه‏، ‏اشتركنا‏ ‏فى ‏سيناريو‏ ‏كنت‏ ‏باكتبه‏ ‏وكان‏ ‏هو‏ ‏حيكتب‏ ‏له‏ ‏الحوار‏، ‏يمكن‏ ‏عنتر‏ ‏وعبلة‏، ‏وما‏ ‏قعدناش‏ ‏مع‏ ‏بعض‏ ‏جلسات‏ ‏عمل‏ ‏إلا‏ ‏قليل‏. ‏لكن‏ ‏أنا‏ ‏عارف‏ ‏إن‏ ‏اللهجة‏ ‏اللى ‏عملها‏ ‏فى ‏الحوار‏ ‏وفهمها‏ ‏الجمهور‏ ‏على ‏إنها‏ ‏عربية‏ ‏كانت‏ ‏فى ‏الواقع‏ ‏بتاعة‏ ‏بعض‏ ‏القبائل‏ ‏التونسية‏. ‏هى ‏دى ‏كانت‏ ‏اللهجة‏ ‏اللى ‏يعرفها‏ ‏وعارف‏ ‏إن‏ ‏الجمهور‏ ‏لا‏ ‏يعرف‏ ‏لا‏ ‏دى ‏ولا‏ ‏دي‏. ‏إنما‏ ‏كان‏ ‏يكتب‏ ‏حوار‏ ‏متقن‏ ‏جدا‏.‏

‏- ………..‏

‏- ‏هو‏ ‏ما‏ ‏كانش‏ ‏يحب‏ ‏يجيب‏ ‏سيرة‏ ‏باريس‏ ‏أبدا‏، ‏وانا‏ ‏كنت‏ ‏عرفت‏ ‏إنها‏ ‏كانت‏ ‏فترة‏ ‏مرة‏ ‏جدا‏ ‏عليه‏، ‏لدرجة‏ ‏اتقال‏ ‏لى ‏إنه‏ ‏اتشاف‏ ‏وهو‏ ‏بيشتغل‏ ‏حمال‏ ‏هناك‏.‏

‏- ………..‏

‏- ‏ما‏ ‏وصلناش‏ ‏لدرجة‏ ‏الصداقة‏، ‏إنما‏ ‏كانت‏ ‏عواطفه‏ ‏بالنسبة‏ ‏لى ‏زى ‏عواطفى ‏بالنسبة‏ ‏له‏، ‏يعنى ‏مودة‏.‏

‏- ………..‏

‏- ‏هو‏ ‏كان‏ ‏عنده‏ ‏شغل‏ ‏كتير‏ ‏ما‏ ‏اتكتبش‏، ‏وكان‏ ‏كامل‏ ‏كيلانى ‏يقوللى ‏بعض‏ ‏شعره‏ ‏اللى ‏ما‏ ‏تكتبش‏، ‏يعنى ‏فاكر‏ ‏مطلع‏ ‏إحدى ‏المقامات‏ ‏اللى ‏كان‏ ‏كاتبها‏ ‏بخصوص‏ ‏حادثة‏ ‏فى ‏الأزهر‏ ‏بيقول‏ ‏فيها‏:‏

حصل‏ ‏فى ‏الأزهر‏ ‏شيء‏ ‏مهول

أنساهم‏ ‏الفاعل‏ ‏والمفعول

‏- ………‏

‏- ‏أصلها‏ ‏ظاهرة‏، ‏يعنى ‏كتير‏ ‏قوى ‏من‏ ‏اللى ‏ينتجوا‏ ‏فكاهة‏ ‏تلاقى ‏شخصياتهم‏ ‏موش‏ ‏فكاهية‏، ‏حتى ‏عفيفى ‏وصلاح‏ ‏جاهين‏، ‏نادر‏ ‏لما‏ ‏صلاح‏ ‏جاهين‏ ‏يقول‏ ‏لك‏ ‏نكتة‏ ‏أو‏ ‏يخش‏ ‏فى ‏نكتة‏.‏