حوار مع أمى..

اليوم السابع

الجمعة 21-3-2014

حوار مع أمى..

(تنويه: هذا هو ثالث تحديث لهذه القصيدة عبر 38 سنة، آسف يا أمى، والحمد لله)

‏- ليه‏ ‏يامـّهْ؟‏ ‏كان‏ ‏ليه‏؟

لمـّا‏ إنتى ‏ما‏ ‏نتيش‏” ‏كان‏ ‏ليه‏‏؟‏ ‏

أنا‏ ‏ذنبى ‏إيه‏ ‏؟!

أنا‏ ‏مينْ‏؟‏ ‏أنا‏ ‏فينْ‏؟ ‏ ‏أنا‏ ‏كامْ‏ ‏ يامـّهْ؟

أنا‏ ‏إيهْ‏ ‏؟

***

‏= ‏جرى ‏إيه‏ ‏يا‏ ‏ابْنى ‏يا‏ ‏حبة‏ ‏عيني؟‏ ‏طبْ‏ ‏ما‏ ‏انتَ ‏أهـُهْ‏!‏

بقى ‏دا‏ ‏اسمه‏ ‏كلامْ

ما‏ ‏هو‏ ‏كله‏ ‏تمامْ

جرى ‏إيــهْ؟!‏

يا‏ ‏جدع‏ ‏يا‏ ‏أمير‏ ‏ياللى ‏بـتــدِّى‏

إوعَى ‏تهدِّى. ‏

تنـَّكْ‏ ‏إدِّى، ‏بكره‏ ‏تعدِّى. ‏

ياسلامْ‏ ‏يا ولـدْ‏.‏

ما‏ ‏فى ‏زيَّـكْ‏ ‏حدْ‏.‏

***

‏- ‏بسّ‏ ‏ يامـّهْ ‏ ‏لو‏ ‏قلتى ‏ليهْ‏ ‏؟‏ ‏

‏ ‏كان‏ ‏ليه‏ْ ‏؟!

***

‏= ‏جرى ‏إيه‏ ‏؟‏ ‏فيه‏ ‏إيه‏‏؟‏ ‏

‏ “‏كان‏ ‏ليه”‏ ‏؟‏ “‏كان‏ ‏ليه”‏ ؟‏ ‏

دهـْدِىْ‏! ‏هيـّا‏ “‏عـَمْله‏ْ”‏؟

ولاّ‏ ‏انَا‏ ‏كان قصـدى ‏؟‏ ‏ دهـْدِىْ!!‏

***

‏- ‏دانتى يامّـه اللى عملتينى

ولا عمرك قلتى: إدّينى

أنا‏ ‏خدت‏ ‏الدنيا‏ ‏معاكــى ‏بيكى، ‏

من‏ ‏ورا‏ ‏ضهرك‏، ‏

مش‏ ‏زرْع‏ ‏شْطانى،

إنتِى أصلِى، إنتِى أمَانِى‏

مع‏ ‏إن‏ ‏ماحدِّش‏ ‏ورّانى، ‏

ولا‏ ‏حد‏ ‏عـرف‏ ‏أنا‏ ‏باعمل‏ ‏إيهْ‏، ‏

أو‏ ‏ليهْ‏ ‏أو‏ ‏فينْ‏.‏

لكنى ‏لما‏ ‏بقيت‏”‏هوه‏”، ‏قالوا‏: ‏

‏ ‏يا سلام‏!‏

دا‏ ‏شبهو ‏تمام‏، ‏

‏ ‏ما‏ إحنا‏ ‏عارفين‏ ‏كدا ‏مالأوّلْ‏، ‏

‏ ‏وبْـنـخْـزِى ‏العينْ‏.‏

***

‏= ‏دا‏ ‏صحيح‏ ‏يا‏ ‏بـْنى: ‏

أنا‏ ‏كنت‏ ‏خايفه‏ ‏عليك‏ ‏مالعين

الناس‏ ‏دولْ‏ ‏شرّ‏.‏

ما‏ ‏وراهم‏ ‏يابـْنى ‏إلا‏ ‏القــرّ‏.‏

واحدهْ واحدهْ، ‏يا‏ ‏حبـِّة‏ ‏عينِى ‏؟‏ !‏

ماتفكـَّرشِى ‏دا‏ ‏الفكر‏ ‏مرارْ، ‏

ودا‏ ‏بيرْ‏ ‏يابنى ‏وما‏ ‏لوهشِى ‏قرارْ‏.‏

***

‏ياريت‏ ‏يامـّهْ‏ ‏كان‏ ‏فكر‏ ‏وبسْ‏.‏

دى ‏حاجاتْ‏ ‏من‏ ‏جوَّهْ‏ ‏وبتـِتـْحـَسّ‏.‏

يامَا‏ ‏نـِفسِى ‏يامـّهْ‏ ‏اصرخ‏ ‏واتفـشّ‏.‏

جوايا‏”‏يامـّهْ‏ ‏ما‏ ‏بيرحمشْ‏، ‏

ولا‏ ‏ليـّا‏ ‏يامـّهْ‏ ‏فيها‏ ‏ذنب‏، ‏

ولا‏ ‏قادر‏ ‏اختار‏: ‏

ياتليـِّس‏ ‏يامـّهْ‏ ‏ولاشوفشى، ‏

يارجع‏ مالأوّل‏ ‏وأدوَّرْ‏، ‏

واحبلْ‏ ‏واولـدْ‏، ‏

نفسِى ‏مـن‏ْ ‏أوّلْ، ‏وجديدْ‏، ‏

وابدِى ‏وأعيدْ‏.‏

واتألـِّم‏ْ ‏واصرخ‏ ‏من‏ ‏تانى ‏لو‏ ‏حد‏ّ ‏سمِعْ‏.‏

واشربْ‏ ‏من‏ ‏شهد‏ ‏الحنـِّيهْ‏.‏

من‏ ‏وشّ‏ ‏سـمِـحْ

***

‏= ‏وان‏ ‏ما‏ ‏حصلشِى ‏‏!!

‏***

‏- ‏حايكونْ‏ ‏أهونْ‏ ‏من‏ ‏دَا‏ ‏اللـِّى ‏حصلْ‏، ‏

يعنى ‏عاجبـِك‏ ‏؟

***

‏= ‏والله‏ ‏يا‏ ‏ابنى ‏مانِى ‏فاهمه‏، ‏

يمكن‏ ‏عامية‏،

أنا حادْعيـلَكْ

ربِّنا ينوَّرْ قناديلكْ‏

دى ‏الدنيا‏ ‏ضلامْ‏.‏

والناس‏ ‏الشر‏. .‏

لم‏ ‏يبطلْ‏ ‏يوم‏ْ ‏فى ‏لسَانهمْ ‏قرّ، ‏

ياكلوكْ‏ ‏يا‏ ‏ابنى ‏لحمه‏ْ ‏طريـّهْ‏، ‏

ويقولوا‏ “‏يا‏ ‏روحى ‏عليه‏ ‏كان‏ ‏زين‏”.‏

ليه‏ ‏يا‏ ‏ابنى ‏كده؟

بـتـعرَّض‏ ‏نفسك‏ ‏لنـْيَابْهـُمْ‏.‏

حايمصمصوا عضمك للآخرْ، ‏

ويغمِّـسوا‏ ‏بيَّا ‏ورحمة‏ ‏ابوك‏. ‏

***

‏- ‏لأ‏. . ‏يامـَّه ‏مانيش‏ ‏خايف‏ ‏منهم‏، ‏ أنا‏ ‏مستبيعْ‏.‏

الدنيا‏ ‏بخير‏، ‏وبفضل الله حابقى الأجدعْ‏.‏

أنا‏ ‏حابقى ‏أبويا‏ ‏وأمِّى ‏كمانْ،

دا فْ كل مكان وفْ كل زمانْ‏

أنا‏ ‏حابقـَى ‏كتيرْ‏.‏

أنا‏ ‏حابقى ‏الناس‏.‏‏

إزاى؟

ما‏ ‏اعرفش‏. ‏

أنا‏ ‏عارف‏ ‏إنى ‏باكونْ‏، ‏وباصيرْ‏، ‏

ربنا‏ ‏ستا‏رْ، ‏ربنا‏ ‏دا‏ ‏كبيرْ‏.‏

بكره‏ ‏تشوفى،

لأ‏ ‏دلوقتي

غـصـبـن‏ ‏عنهم‏.‏

غـصـبـن‏ ‏عنِّى. ‏

غـصـبـن‏ ‏عنـِّكْ‏.‏

***

‏= ‏غـصـبـن‏ ‏عنى ‏!؟ ! ‏

وانا‏ ‏بِدِّى ‏أشوفـكْ ‏سيد‏ ‏الكلّ‏، ‏

بس……..

***

‏- ‏ما‏ ‏بسـِّـشْ‏، ‏

ولا‏ ‏سيد‏ ‏الكلّ‏ ‏ولا‏ ‏ديلهمْ

أنا‏ ‏حاخد‏ ‏حقى ‏من‏ ‏عينهمْ‏ ‏

من‏ ‏بسمة‏ ‏طفل‏، ‏

أو‏ ‏حـنـية‏ ‏خالتى ‏أم‏ ‏الخير‏ ‏بياعة‏ ‏الفجل‏، ‏

أو‏ ‏عم‏ ‏على ‏بيدمِّس فول جوّه القدرة‏، ‏

أو‏ ‏حتى ‏نهيق‏ ‏جحش‏ ‏العمده‏.‏

أو‏ ‏من‏ ‏همسة‏ْ ‏ورقـةْ ‏وردهْ، ‏

من‏ ‏أيها‏ ‏حاجة‏ ‏اسمها‏ ‏عايشهْ‏، ‏

بتقول‏ ‏أنا‏ ‏اهـهْ‏، ‏

أنا‏ ‏فيـَّا ‏حياه‏.‏

حا‏ ‏شعر‏ ‏بالنبضة‏ ‏وبالرعشة‏،

‏من‏ ‏أى ‏كلام‏، ‏

وحاعيش‏ !!!

***

‏= ‏والله‏ ‏يا‏ ‏بنى ‏محتاره‏ ‏معاك‏.‏

ما‏ ‏تعيش‏.‏

مين‏ ‏حايشـَكْ‏ ‏بسْ‏ ‏؟

***

‏- ‏ما‏ ‏حايـِشـْنـِيـشِي

ما‏ أنا‏ ‏عايشْ‏ أهُـهْ، ‏

بس‏ ‏ادعِى ‏لِى، ‏

أنا‏ ‏كنت‏ “‏خلاص‏”، ‏

بس‏ ‏بفضلك‏ ‏ربنا‏ ‏قالها‏، ‏

‏ ‏ولقيت‏ ‏لى “‏خلاص‏”.‏

وعملت‏ ‏منى ‏اللى ‏أنا‏ ‏هوه‏،

وبْفـَضـْلـُه طلعت من جـُوَّه‏

‏ ‏وباغنِّى ‏مع‏ ‏نفسِى ‏بنفسِي

‏ ‏لمـَّا فكْـرى صاحب حسِّـي

قوم شفت الناس، مع رب الناس

كمـِّلت بقى فى الناس بالناس

وفهمت الفولة، وخدْ عندك:

‏.‏………..

ما‏ ‏تصدقشى ‏إن‏ ‏الواحد‏ ‏لازم‏ ‏يعرف‏ ‏أصله‏ ‏وفصلهْ‏، ‏

‏ ‏ما‏ ‏تصدقشى. ‏

ما‏ ‏تصدقشى ‏إن‏ ‏الدنيا‏ ‏راح‏ ‏منها‏ ‏الخير‏.‏

ولا‏ ‏إن‏ ‏الناس‏ ‏دول‏ ‏شرّ‏.‏

ولا‏ ‏إن‏ ‏كلامهم‏ ‏قـرّ‏.‏

ولا‏ ‏إن‏ ‏الأرض‏ ‏ملانه‏ ‏كـفارْ‏، ‏

ولا‏ ‏إن‏ ‏البير‏ ‏دا‏ ‏مالوهشى ‏قرارْ‏، ‏

……….

ما‏ ‏تقولشى “‏لو‏”. . ‏وما‏ ‏تندمشِى. ‏

ما‏ ‏تقولشى “‏بكره‏” ‏ما‏ ‏ينفـعشِى. ‏

ما‏ ‏تقولشى “‏همـَّا” ‏ما‏ ‏تهربـشِى. ‏

ما‏ ‏تقولشى “‏ما‏ ‏خدِّتشْ‏” ‏إدُّونـِى. ‏

ما‏ ‏تقولشى “‏ما‏ ‏شفتشْ‏” ‏ورُّونِى. ‏

عايز‏ ‏؟‏ ‏دوَّر‏ ‏واتخانقْ‏.‏

وساعتها‏ ‏حاتلقى “‏الله أكبر”:

حاتعمّرها زى ما قالّك، أكتر واكتر

وتغنى ‏الغنوة انما هيّـا

تطلع من بطن الحوت لكن ميّه الميّهْ‏. ‏

ماانت‏ ‏عارفها‏، ‏

جوَّاك‏، ‏برَّاك‏، ‏ماليا‏ ‏الدنيا‏،

ربنا والناس، ثانيا بثانية.‏